بهینهسازی طرح اختلاط بتن خودتراکم به کمک پوزولانهای زئولیت و میکروسیلیس |
کد مقاله : 1008-CNF (R1) |
نویسندگان |
پریسا استقامت، محمدرضا مستخدمین حسینی * گروه مهندسی عمران، ,واحد مهدیشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، مهدیشهر، ایران |
چکیده مقاله |
میکروسیلیس ازجمله پوزولانهایی است که سبب بالا رفتن دوام و مقاومت بتن شده و زئولیت بهعنوان یک پوزولان طبیعی مناسب، علاوه بر اقتصادی کردن ساخت بتن، بهبود خواص رئولوژی و مقاومتی آن را به همراه دارد. با جایگزین کردن بخشی از سیمان با زئولیت و میکروسیلیس میتوان خواص بتن خودتراکم را بهبود بخشید. هدف از این پژوهش، دستیابی به یک طرح اختلاط بهینه و اقتصادی در بتن خودتراکم با استفاده از ترکیب پوزولانهای میکروسیلیس و زئولیت می باشد تا بتوان به بهترین خواص بتن تازه و سخت شده دست یافت. باتوجه به نقش دانهبندی سنگدانهها در بتن که هم در روانی و هم مقاومت، دوام و حتی اقتصادی شدن طرح نقش تعینکننده ای دارد، دراین پژوهش ابتدا با بهینهسازی دانهبندی سنگدانههای موجود و ساخت بتن، بهترین نسبتهای ترکیبی از سنگدانهها جهت طرح اختلاط بتن خودتراکم مشخص شده و سپس جهت بررسی تغییرات مقاومتی و خواص رئولوژی بتن، از دو پوزولان میکروسیلیس و زئولیت با نسبت های ترکیبی 5 تا 20 درصد وزنی سیمان استفاده گردید. نتایج نشان داد که میزان مصرف توامان 10% زئولیت و10% میکروسیلیس به بتن خودتراکم سبب افزایش مقاومت فشاری و کششی 28 روزه بتن به ترتیب به میزان 32% و 23% نسبت به نمونه مرجع(بدون میکروسیلیس و زئولیت) میگردد. با افزایش مصرف پوزولانهای میکروسیلیس و زئولیت، کارایی بتن خودتراکم کاهش می یابد و برای رسیدن به محدوده مجازکارایی بتن خودتراکم لازم است مقدار فوق روان کننده افزایش یابد. میزان مصرف فوق روانکننده در این تحقیق حداکثر تا 75 درصد نسبت به نمونه مرجع افزایش یافته که نسبت به تحقیقات قبلی کاهش قابل ملاحظهای را نشان میدهد که حاصل بهینهسازی طرح اختلاط میباشد. |
کلیدواژه ها |
بتن خود تراکم، مقاومت فشاری و کششی، میکروسیلیس، زئولیت، بهینهسازی |
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |