ارائه یک روش مبتنی بر مهاربندهای واگرای فولادی به منظور افزایش مقاومت سازه‌های بتنی
کد مقاله : 1021-CNF (R1)
نویسندگان
بهنام بیگ *
۱)عضو انجمن سازه های فولادی ایران ۲)دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه خواجه نصیر الدین طوسی تهران
چکیده مقاله
در این مقاله، روشی مبتنی بر استفاده از مهاربند واگرای مجهز به تیر پیوند قائم به منظور مقاوم‌سازی بهینه سازه‌های بتنی ارائه شده است. از مهم‌ترین اهداف این مطالعه می‌توان به شبیه‌سازی مدل‌های مختلف سازه و مقاوم‌سازی با مهاربند واگرا فولادی با متغیر بودن طول تیر پیوند، آنالیز استاتیکی غیرخطی و استخراج نمودار ظرفیت برای هر مدل و تعیین روند تولید مفاصل پلاستیک اشاره نمود. مدل‌های مورد بررسی به شکل دو گروه شامل قاب مقاوم‌سازی شده با مهاربند واگرا با تیر پیوند قائم (با دو طول تیر پیوند متغیر) در دو حالت الگوی توزیع بار جانبی است. الگوی توزیع بار برای گروه اول، مدل متناسب با جرم و در گروه دوم، متناسب با جرم و سختی است. مقایسه طول تیر پیوند در سازه‌های مقاوم‌سازی شده بیانگر این است که در سازه‌های مجهز به مهاربند واگرای با تیر پیوند کوتاه‌تر، مقاومت‌های سطح جاری شدن و نهایی قاب‌ها تحت نیروی جانبی بیشتر است اما در تیر پیوندهایی که عملکرد آن به شکل برشی است (تیر پیوند 40 سانتی‌متری) در ناحیه پلاستیک زوال شدید مقاومت به شکل فروجهش در نمودار ظرفیت مشاهده می‌شود اما در مدل‌های با تیر پیوند 70 سانتیمتری این افت مقاومت در ناحیه پلاستیک وجود ندارد. هم‌چنین، در تیر پیوندهای کوتاه عملکرد تیرهای پیوند مطلوب‌تر است که دلیل آن، بالاتر بودن سختی آن‌هاست اما سازه‌های مقاوم‌سازی شده با تیر پیوند بلندتر از شکل‌پذیری بهتری برخوردار هستند.
کلیدواژه ها
سازه بتنی، مهاربند واگرای فولادی، تیر پیوند قائم، مقاوم‌سازی.
وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر