| بررسی عملکرد روغن سوخته به‌عنوان ماده رهاساز در مقایسه با روغن مخصوص قالب به لحاظ کیفیت سطح بتن |
| کد مقاله : 1057-CNF |
| نویسندگان |
|
دانیال قاسمی *1، علیرضا باقری2 1مهندسی عمران دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیر تهران ایران 2دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، تهران، ایران |
| چکیده مقاله |
| امروزه به علت مزایای بسیار زیاد بتن نمایان کاربرد آن در صنعت ساختمان افزایش یافته است. بتن نمایان باید به‌گونه‌ای ساخته شوند که بافت و پوشش قابل قبولی برای مشاهده دائمی ایجاد کنند. ازجمله مهم‌ترین شاخص‌هایی که کیفیت سطح بتن نمایان را با آن می‌سنجند، میزان حفرات ناخواسته است. ازاین‌رو؛ برای استفاده از بتن‌نمایان باید حفرات سطحی را به حداقل مقدار ممکن کاهش داد. در این تحقیق تأثیر دو نوع ماده رهاساز قالب پایه معدنی شامل؛ روغن سوخته و روغن مخصوص قالب، روی حفرات سطحی و همچنین میزان لکه‌گذاری بر سطح بتن و توزیع ابعادی حفرات موردبررسی قرار گرفت. بررسی انجام‌شده نشان‌دهنده‌ی این است که؛ روغن سوخته عملکرد بدتری نسبت به روغن مخصوص قالب دارد و حفرات بیشتر با توزیع ابعادی بزرگ‌تر ایجاد می‌کند. در هردو نوع روغن قالب با افزایش میزان مصرف از حداقل تا بیش‌از‌حد، درصد حفرات ناخواسته، لکه‌گذاری و توزیع ابعادی حفرات افزایش می‌یابد. نتایج نشانگر این است که؛ روغن سوخته در تمام مقادیر مصرف سبب لکه‌گذاری بر روی سطح بتن می‌شود همچنین روغن مخصوص قالب نیز به‌جز در حداقل مقدار مصرف، در سایر مقادیر باعث لکه‌گذاری روی سطح بتن شده است. با توجه به ویژگی‌های بیان‌شده، روغن سوخته نباید در بتن‌های معماری مورداستفاده قرار گیرد و روغن مخصوص قالب هم اگر امکان کنترل دقیق روی مقدار مصرف آن وجود داشته باشد، می‌توان در مقادیر مصرف کم، از آن در بتن معماری استفاده کرد. |
| کلیدواژه ها |
| حفرات سطحی ناخواسته، مواد رهاساز قالب، روغن سوخته، روغن مخصوص قالب، توزیع ابعادی حفرات |
| وضعیت: پذیرفته شده برای ارسال فایل های ارائه پوستر |
